 Σε όλες σχεδόν τις βιομηχανικές χώρες, τα ποσοστά ανεργίας είναι υψηλότερα μεταξύ των ανθρώπων που αποφοιτούν από το πανεπιστήμιο. Στις ΗΠΑ, το 17,2 τοις εκατό των ατόμων 20 – 24 ετών είναι άνεργοι. Είναι σαφές ότι πρέπει να κάνουμε κάτι για να διορθώσουμε αυτό το πρόβλημα τώρα και να αποτρέψουμε την εμφάνισή του στο μέλλον. Οι πολιτικοί πολλές φορές μιλούν για αύξηση του αριθμού των νέων που γίνονται επιχειρηματίες. Αν και θα ήθελα και εγώ να συμβεί κάτι τέτοιο, το πρόβλημα είναι πως πολύ λίγοι νέοι ξεκινούν τη δική τους επιχείρηση. Το μερίδιο των απασχολούμενων ατόμων ηλικίας... 20 έως 24 που διοικούν τη δική τους επιχείρηση είναι μόνο 0,3 τοις εκατό, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας. Αυτό είναι χαμηλότερο σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα, εκτός από 16 έως 19, και είναι το 1/25 του ποσοστού μεταξύ της ομάδας 65 έως 69. Η ανάπτυξη πολιτικών για την αύξηση των συντελεστών της επιχειρηματικότητας ανάμεσα στους νέους απαιτεί την κατανόηση του γιατί οι νέοι δεν έχουν την τάση να ξεκινήσουν την δική τους επιχείρηση. Γιατί δεν υπάρχουν περισσότεροι νέοι επιχειρηματίες; Υπάρχει ενδιαφέρον Μια κοινή εξήγηση είναι ότι η σημερινή νεολαία δεν ενδιαφέρεται τόσο για την ιδιοκτησία επιχειρήσεων όπως οι γονείς τους και οι παππούδες τους. Αλλά υπάρχουν λίγα στοιχεία που να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα, το ενδιαφέρον φαίνεται να είναι η σταθερότητα. Μια μελέτη τουKauffman Foundation σε πρωτοετείς φοιτητές κολεγίου βρήκε πως το ποσοστό αυτό κατέβηκε στο 2,1 τοις εκατό με 3,7 τοις εκατό από το 1978 μέχρι το 2008. Επιπλέον, το ποσοστό του ενδιαφέροντος της γενιάς του 1976 με 1985 και της 1990 με 1999 ήταν χαμηλότερο από αυτή του 2003 με 2004, όμως το τωρινό ποσοστό αυτοαπασχόλησης των ατόμων της γενιάς 2003 με 2004 είναι χαμηλότερο από εκείνο των ανθρώπων από τις προηγούμενες ομάδες. Μια δεύτερη εξήγηση είναι ότι το ενδιαφέρον σε θέματα επιχειρηματικής δραστηριότητας αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Το επιχείρημα αυτό επίσης δεν υποστηρίζεται. Μια έρευνα το 2001 τουDartmouth College διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν είναι λιγότερο πιθανό να θέλουν να είναι αυτοαπασχολούμενοι. Μια τρίτη εξήγηση, η οποία υποστηρίζεται από τα δεδομένα, είναι ότι οι νέοι δεν έχουν αρκετά χρήματα για να ξεκινήσουν τις επιχειρήσεις. Επειδή η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων δεν λαμβάνουν κεφάλαιο εκκίνησης από κανέναν άλλο εκτός από τον ιδρυτή, οι δυνητικοί επιχειρηματίες πρέπει να έχουν αρκετά χρήματα για να καλύψουν το κόστος εκκίνησης τους, και αποτρέπονται από τη δημιουργία των εταιρειών αφού υπάρχει έλλειψη επαρκούς κεφαλαίου. Σύμφωνα με την πλέον πρόσφατη έρευνα της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας για τα Οικονομικά των Καταναλωτών, η μέση καθαρή θέση ενός νοικοκυριού με επικεφαλής κάποιον κάτω των 35 είναι 11.800 δολάρια, λιγότερο από το 5 τοις εκατό των 253.700 δολαρίων που είναι η αντίστοιχη θέση για ένα νοικοκυριό με επικεφαλής ένα άτομο ηλικίας 55 έως 64. Επιπλέον, πολλές από τις πηγές χρηματοδότησης που είναι διαθέσιμες για τους επιχειρηματίες- προσωπικός δανεισμός, δάνεια με εγγυητή, και πιστωτικές κάρτες- είναι πολύ πιο προσβάσιμες σε κάποιον αν αυτός είναι μεγάλος. Μια τέταρτη εξήγηση είναι ότι η έλλειψη εργασιακής εμπειρίας αποθαρρύνει τους νέους επίδοξους επιχειρηματίες. Σε αντίθεση με τη λαϊκή αντίληψη ότι το να εργάζεται κανείς για άλλους καταπνίγει την επιχειρηματική δυναμική και ικανότητα, τουλάχιστον τέσσερις μελέτες που αναφέρω στο βιβλίο μου δείχνουν ότι οι πιθανότητες να γίνει κάποιος επιχειρηματίας αυξάνονται με τα χρόνια εμπειρίας στη βιομηχανία και το management. Επιπλέον, αυτές οι διαστάσεις της εμπειρίας του ιδρυτή επίσης αυξάνουν την επιβίωση και την ανάπτυξη νέων επιχειρήσεων. Μια κατεύθυνση για την πολιτική Το να επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά στην ευαισθητοποίηση και το ενδιαφέρον για την επιχειρηματικότητα ως τον τρόπο να αυξήσουμε τον αριθμό των νέων που δημιουργούν νέες επιχειρήσεις είναι κάτι λανθασμένο. Η νεανική επιχειρηματικότητα αποθαρρύνεται από την έλλειψη κεφαλαίων και εργασιακής εμπειρίας, όχι από ανεπαρκές ενδιαφέρον. Από τα δύο μεγάλα προβλήματα για την επιχειρηματικότητα των νέων, το πρόβλημα για την πρόσβαση στο κεφάλαιο είναι πιο εύκολο να λυθεί. Ειδικά προγράμματα θα μπορούσαν να αποσκοπούν στην παροχή κεφαλαίων σε νέους επίδοξους επιχειρηματίες. Ίσως θα μπορούσαν να υπάρξουν δανειστές που λαμβάνουν κεφάλαια από όλους τους δανειοδότες αλλά δανείζουν μόνο σε νέους δανειολήπτες. Ίσως θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ειδικά δίκτυα που θα συνδέσουν τους νέους επιχειρηματίες με επενδυτές μετοχικού κεφαλαίου. Το πρόβλημα με την έλλειψη εμπειρίας είναι πιο αποθαρρυντικό. Λόγω του ότι μεγάλο μέρος της επιχειρηματικής γνώσης αποκτάται στην πράξη, δεν υπάρχει καλό υποκατάστατο για την εμπειρία στην προετοιμασία των ατόμων ώστε να γίνουν επιχειρηματίες. Και επειδή η ανάπτυξη της εμπειρίας λαμβάνει χώρα με την πάροδο του χρόνου, είναι δύσκολο να δούμε πώς η πολιτική θα μπορούσε να παρέχει στους ανθρώπους ηλικίας 20 έως 24 παρόμοια εμπειρία με των ανθρώπων στα 30 και στα 40. Αυτό μας φέρνει πίσω στο πρόβλημα της υψηλής ανεργίας των νέων. Η σημασία της προηγούμενης εργασιακής εμπειρίας για την επιτυχία των επιχειρήσεων καθιστά δυσχερή τη χρήση της επιχειρηματικότητας ως μια μακροπρόθεσμη, σε μεγάλη κλίμακα λύση για τα υψηλά ποσοστά ανεργίας των νέων. Ο Scott Shane είναι ο Α. Malachi Mixon ΙΙΙ καθηγητής Επιχειρηματικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Case Western Reserve. |
http://www.capital.gr/news.asp?id=1006695
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου