Bunnylicious - 50 Χρόνια Κουνελάκια

Όταν, πριν από 50 χρόνια, ο Ηugh Ηefner άνοιξε το πρώτο Ρlayboy Club, δεν υποψιαζόταν, όπως διαβάσαμε στις σελίδες του ΄Playboy΄,  ότι θα δημιουργούσε ένα τα σημαντικότερα σύγχρονα σύμβολα: το Bunny Girl! Η ιδέα που πέταξε το 1959 ο εμπορικός διευθυντής του Playboy Victor Lownes εξίταρε τον Hef. Το μυαλό του άρχισε να δουλεύει ακατάπαυστα. «Γιατί να μην περάσουμε τη φιλοσοφία του περιοδικού και στη ζωή των ανθρώπων; Να....(photos) τους δείξουμε έμπρακτα τι είδους κουλτούρα και τι τρόπο ζωής τους προτείνουμε;». Η ιδέα του Playboy Club άρχισε να σχηματίζεται στο μυαλό του «πρώτου playboy» και όσο περνούσαν οι μέρες, της πρόσθετε διάφορα στοιχεία. Όμως, είχε την αίσθηση πως έλειπε αυτό που 9α χαρακτήριζε το concept μεγαλειώδες. Το μυαλό του τριγυρνούσε συνέχεια στις σερβιτόρες του Gaslight-ένα επιτυχημένο μπαρ του Σικάγου, που αριθμούσε την εποχή εκείνη εφτά χρόνια ζωής-, οι οποίες σέρβιραν τους πελάτες φορώντας κάποιου είδους στράπλες μαγιό και διχτυωτές κάλτσες. Διαισθανόταν πως κάπως έτσι το δικό του κλαμπ θα έκανε τη διαφορά... Τι ιδέα κι αυτή! «Γιατί δεν τους ντύνουμε λαγουδάκια;» του πρότεινε η Lisa Taurins, η κοπέλα εκείνη την εποχή του Lownes. Η ιδέα δεν πολυάρεσε στον Hefner, η Lisa όμως ήταν πεισματάρα. Κάθισε μια μέρα με τη μητέρα της, έραψε τη στολή που είχε στο μυαλό της, τη φόρεσε και... έσκασε μύτη στα γραφεία του περιοδικού. Δυο αφτιά στο κεφάλι, ένα σέξι στράπλες μαύρο μαγιό, διχτυωτές κάλτσες και μια χαριτωμένη χνουδωτή ουρά στο σωστό σημείο. Η έκρηξη τεστοστερόνης που σημειώθηκε στο μυαλό του Hef τον διαβεβαίωσε πως μόλις είχε μπροστά του το στοιχείο που θα έκανε τη διαφορά στα Playboy Clubs! Πρόσθεσε μόνο τη δική του τελική πινελιά: όχι «λαγουδάκι», αλλά «κουνελάκι», όχι πεσμένα αφτιά, αλλά ανασηκωμένα - ό,τι ακριβώς διαχωρίζει τα δύο συμπαθή «ξαδέλφια» και στη φύση. Το χτίσιμο του μύθου Η στολή των bunnies έγινε το 1964 η πρώτη μη στρατιωτική στολή που κατατέθηκε στο Αμερικανικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών. Make love, not war... Και κάποιες κοπέλες που τη φόρεσαν έκαναν λαμπρή καριέρα, όπως η Debbie Harry και η Lauren Hutton. H στολή αρχικά κυκλοφόρησε σε δέκα διαφορετικά χρώματα, τα οποία αργότερα έγιναν 12. Το 1962 ο Hef προσέλαβε τη Γαλλίδα ράφτρα Renee Blot για να βελτιώσει τη στολή. Αυτή πρόσθεσε το γιακά, το παπιγιόν και τις μανσέτες. Η στολή τελειοποιήθηκε! «Το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν να υπερχειλίσουμε το σουτιέν» θυμάται η Kathryn Leigh Scott, συγγραφέας του πονήματος The Bunny Years. Όντως, το στήθος υπήρξε και παραμένει το πρώτο κριτήριο για να προσληφθεί μια κοπέλα ως bunny girl. Από τις εφτά διαφορετικές κατηγορίες των bunnies στεκόμαστε στη «cigarette bunny», η οποία τριγύριζε στο χώρο του κλαμπ προμηθεύοντας τσιγάρα και πούρα στους πελάτες, για να καταδείξουμε την ποιοτική υπεροχή των Playboy Clubs. Θυμηθείτε μόνο πού προμηθευτήκατε τσιγάρα (και σε τι τιμή) όταν ξεμείνατε σε κάποιο από τα πολυτελή αθηναϊκά κλαμπ - στις τουαλέτες... Στη δεκαετία του ΄80, στην προσπάθειά του να φρεσκάρει το concept των Playboy Clubs, ο Ηefner παρουσίασε τα «λαγουδάκια», άντρες δηλαδή σερβιτόρους ντυμένους με σμόκιν, χωρίς όμως πουκάμισο, ώστε να επιδεικνύουν το καλογυμνασμένο τους στήθος! Πιθανόν από εκεί ξεκίνησε και ο προβληματισμός εάν οι κοπέλες του μεγαλύτερου αντρικού περιοδικού αποκαλούνται «κουνελάκια» ή «λαγουδάκια». [[pagebreak]] Το πρώτο Playboy Club εγκαινιάστηκε στο Σικάγο το 1960 μια νύχτα που όποιος νυχτοπερπατούσε ζοριζόταν για να μην τον πάρει ο άνεμος. Παρά τη δίσεκτη χρονιά, το κλαμπ γέμισε από επώνυμους, ανθρώπους των τεχνών, αλλά και αναγνώστες του Playboy. Ολόκληρη η φιλοσοφία του περιοδικού ξετυλίχτηκε στα μάτια τους: όμορφες γυναίκες, άντρες με τρόπους, ποιοτική μουσική, παραστάσεις σημαντικών καλλιτεχνών (όπως οι Ray Charles, Bill Cosby, Dizzy Gillespie, Bob Hope, Jay Leno, Steve Martin, Bette Midler, Ginger Rogers, Barbra Streisand και η 18χρονη τότε Aretha Franklin), διακριτικό φλερτάρισμα ανάμεσα στα δύο φύλα. Πρωτόγνωρες καταστάσεις για μια χώρα που το πτυελοδοχείο αποτελούσε το σήμα κατατεθέν των μπαρ της... Όσο η σεξουαλική επανάσταση έριχνε το ευεργετικό άγγιγμά της στον πλανήτη, τόσο τα Playboy Clubs άρχιζαν να ανοίγουν το ένα μετά το άλλο στις πόλεις των ΗΠΑ. Όλοι έκαναν σαν τρελοί για να εξασφαλίσουν το «κλειδί» (άλλη μια ιδέα που δανείστηκε ο Hef από το Gaslight), το οποίο επέτρεπε την είσοδο στα Playboy Clubs. Χαρακτηρίστηκε ως το πιο status αντικείμενο, για άντρες και γυναίκες, και ένα εκατομμύριο άνθρωποι πλήρωσαν ευχαρίστως τα 50 δολάρια της εγγραφής (25 δολάρια για τους κατοίκους της πόλης όπου βρισκόταν το συγκεκριμένο club) για να το αποκτήσουν! Το ποσό που μαζεύτηκε χρηματοδότησε πλήθος δραστηριοτήτων, οι οποίες κατέστησαν αξιοσέβαστο το όνομα του περιοδικού. Σήμερα ανάμεσα σε πολλούς άλλους μέλη είναι o P. Diddy, η Paris Hilton, η Kim Kardashian και ο Michael Phelps. Γραμμή καζίνο Το 1965 ο Hef έστειλε τον Victor Lownes στο Λονδίνο για να ανοίξει το πρώτο Playboy Club Casino. Μόλις είχαν δοθεί άδειες για καζίνο στη Βρετανία και ο Hefner σκέφτηκε να το συνδυάσει. H επιτυχία του ισορρόπησε την αιμορραγία του περιοδικού από άλλες δραστηριότητες, οι οποίες είχαν χρηματοδοτηθεί από τα έσοδα των Playboy Clubs: θέατρα, δισκογραφικές εταιρείες, resorts, κινηματογραφικές επενδύσεις. Φιλόδοξα concepts, ποιοτικά, που όμως δεν απέδωσαν σε μια εποχή που στρεφόταν προς το εύπεπτο και το βραχύβιο. Σιγά σιγά, όμως, και τα Playboy Clubs άρχισαν να φθίνουν - πολύ καλό για να κρατήσει για πάντα, δε λέμε; To 1988 δεν υπήρχε σε αμερικανικό έδαφος Playboy Club, μόνο κάποια στο εξωτερικό, που συνεχίζουν να λειτουργούν ακόμη και σήμερα. Επειδή όμως και η ιστορία, όπως λένε, επαναλαμβάνεται ελι-κοειδώς, το Playboy εγκαινίασε το 2006 στο Λας Βέγκας το The Palms, ένα Playboy Club & Casino, τη σύγχρονη βερσιόν του πειράματος του Λονδίνου. Η επιτυχία του αφήνει υποσχέσεις ώστε να ανακηρυχθούν τα επόμενα έτη «Χρονιές του Κουνελιού»...  Αναδημοσίευση από το τεύχος Ιουνίου Νο174 του περιοδικού ΄Playboy΄.

http://www.capital.gr/news.asp?id=999008


epilektika