Θρύλος Reloaded

Μετά από 17 χρόνια ο Ολυμπιακός αλλάζει χέρια ποιοι οι το παρασκήνιο πίσω από τη συμφωνία με τον Μαρινάκη. Λόγοι που οδήγησαν τον Κόκκαλη να πουλήσει, ποιο και ποια τα σχέδια για το Θρύλο του αύριο, όπως τα διαβάσαμε στις σελίδες του περιοδικού ΄Playboy΄. Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουν, η ΠΑΕ ΟΣΦΠ προχωράει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους 50 εκτ. Ευρώ. Το ποσό καλύπτει εξ ολοκλήρου ο Βαγγέλης Μαρινάκης και,... αναλαμβάνοντας παράλληλα υποχρεώσεις της τάξεως των 40 εκατ. Ευρώ, γίνεται ο νέος μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ κατέχοντας το 67% των μετοχών. Το υπόλοιπο 33% το μοιράζονται ο Σωκράτης Κόκκαλης (11 %), ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης (10%), ο Ερασιτέχνης (10%) και διάφοροι μικρομέτοχοι (2%). Επιπλέον, με την καταβολή άλλων 10 εκατ. και την ανάληψη υποχρεώσεων 22 εκατ., ο Μαρινάκης αποκτά και το 50% της «Καραϊσκάκης Α.Ε.» με συνιδιοκτήτη τον Λαυρεντιάδη. Όσο γρήγορα διαβάζεται το παραπάνω κομμάτι, άλλο τόσο ραγδαίες υπήρξαν και οι εξελίξεις. Για να φτάσουμε, βέβαια, σ΄ αυτό το σημείο, η συμφωνία πέρασε από σαράντα-πασαλιμανιώτικα- κύματα... Το Στόρι Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που μετά το άνοιγμα του Σωκράτη Κόκκαλη προς κάθε ενδιαφερόμενο ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ Γιάννης Μώραλης δήλωνε εξερχόμενος από τα γραφεία στην πλατεία Αλεξάνδρας πως εξετάζονται μόνο σοβαρές και κατατεθειμένες γραπτά προτάσεις. Για ποιον χτυπούσε η καμπάνα; Μα για τον Βαγγέλη Μαρινάκη, που εκείνες τις μέρες είχε επιδοθεί σε μπαράζ επιστολών προς τον Τύπο, μέσω των οποίων εκδήλωνε την πρόθεση του να «μπει» στον Ολυμπιακό χωρίς να πληρώσει δεκάρα στον πρόεδρο του και, ενισχύοντας μονάχα το ταμείο του συλλόγου, να δωρίσει δύο εκατομμύρια, ώστε να καταστεί εφικτή η επιστροφή στους ερυθρόλευκους του Ερνέστο Βαλβέρδε, και τέλος, ως κερασάκι στην επικοινωνιακή τούρτα, να αγοράσει την ομάδα βάζοντας από 100 έως 120 εκατομμύρια ευρώ (ανάλογα με την εφημερίδα που επιλέγει κανείς για την αθλητική του ενημέρωση). Το παιχνίδι αυτό του Πειραιώτη εφοπλιστή με τις εφημερίδες και η προσπάθεια του να εμφανιστεί στον κόσμο ως σωτήρας (πλαγίως διατυπώνοντας ότι ο «Σώκρατες» δεν είχε διαθέσιμα χρήματα ούτε καν για να φέρει προπονητή, πόσο μάλλον για να καλύψει τα χαώδη κενά στο ράστερ) είναι ξεκάθαρο ότι ελάχιστα συνέβαλαν στην άνοδο της δημοφιλίας του εντός του Δ.Σ. της ΠΑΕ.  Τι άλλαξε, λοιπόν, και από το τουλάχιστον αρνητικό κλίμα οδηγηθήκαμε στα χαμόγελα και στις εγκάρδιες χειραψίες; Τίποτε απολύτως! Παραδόξου, αυτό το «τίποτα» λειτούργησε θετικά. Ως γνωστόν, το μέχρι πρότινος αφεντικό του Ολυμπιακού είχε αναβάλει την προγραμματισμένη γενική συνέλευση της 14ns Ιουνίου για μία εβδομάδα, ελπίζοντας πως σ΄ αυτές τις εφτά μέρες θα έβγαινε μπροστά κάποιος με διάθεση να εμπλακεί στα διοικητικά. Ωστόσο, οι Αγγελόπουλοι, οι οποίοι αποτελούσαν την πρώτη επιλογή του Κόκκαλη και με τους οποίους οι σχέσεις είναι σταθερά καλές μετά το deal τηςΚΑΕ, αντιμετώπιζαν τα δικά τους προβλήματα στο μπάσκετ, ο Λαυρεντιάδης δεν επιθυμούσε περαιτέρω ανάμειξη του και ο μοναδικός που έδειχνε γνήσιο ενδιαφέρον, έστω και με λάθος τρόπο, παρέμενε ο Μαρινάκης. Αυτό δε σημαίνει ότι ο πρόεδρος των ερυθρολεύκων εξαναγκάστηκε σε συζητήσει, βρέθηκε παντού αντιμέτωπος με το δίλημμα: «Μαρινάκης ή συνεχίζουμε ως είμαστε». Για λόγους ρευστότητας, υστεροφημίας και διάθεσης, το δεύτερο δεν υπήρξε ποτέ επιλογή. [[pagebreak]] Φήμες και Φούμαρα Όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, κυκλοφόρησαν διάφορες φήμες στην προσπάθεια να εξηγηθεί πως δέχτηκε ο Κόκκαλης να προχωρήσει, τη στιγμή μάλιστα που τα ποσά που έχουν βγει προς τα έξω είναι φαινομενικά αρκετά μικρότερα από αυτά που ζητούσε ο κραταιός παράγοντας στις αρχικές συζητήσει. Κάποιοι, λοιπόν, αναφέρονται στα δεδομένα προβλήματα περαιτέρω ανάπτυξης-και όχι επιβίωσης- της Intracom, με ό,τι κι αν αυτά συνεπάγονται για την οικονομική πολιτική του ομίλου. Τα προβλήματα αυτά, γνωστά σε κλειστούς επιχειρηματικούς κύκλους, ήταν θέμα χρόνου να επηρεάσουν και τις άλλες επιχειρήσεις συμφερόντων Κόκκαλη, μία από τις οποίες είναι φυσικά και ο Ολυμπιακός. Και ασφαλώς ζητήματα που εφάπτονται του Ολυμπιακού είναι αδύνατον να παραμείνουν θέματα συζήτησης κλειστών κύκλων, αφού καλώς ή κακώς ενδιαφέρουν άμεσα ή έμμεσα σχεδόν ολόκληρη την Ελλάδα. Με δεδομένη, λοιπόν, την οικονομική στενότητα του Κόκκαλη τον τελευταίο καιρό (όπως αποδεικνύεται από τις low budget κινήσεις της ομάδας), δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ο πρόεδρος των σερί πρωταθλημάτων πιέστηκε να προβεί σε συμφωνία με τον Μαρινάκη. Άλλοι, τώρα, ίσως περισσότερο ευφάνταστοι (ή καλύτερα πληροφορημένοι), ισχυρίζονται ότι το παρασκήνιο της αγοραπωλησίας έχει και πολιτική χροιά με πρωταγωνιστές τον Σωκράτη και τον... Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Από τα λίγα που έχουν διαρρεύσει από το περιβάλλον Κόκκαλη για το θέμα της κλήσης του από την εξεταστική επιτροπή που ερευνά το σκάνδαλο της Siemens, ο επιχειρηματίας δεν έχει καμία πρόθεση να παρουσιαστεί στην επιτροπή και το πιθανότερο είναι να στείλει υπόμνημα με το επιχείρημα ότι για όλες τις υποθέσεις που έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν (και που έφταναν μέχρι και την κατασκοπία) έχουν βγει αθωωτικές αποφάσεις από τη Δικαιοσύνη. Ένα άλλο περιβάλλον ωστόσο, αυτό του «Επίτιμου», διατείνεται ότι ο Μητσοτάκης επιδεικνύει καιρό τώρα διάθεση να καταθέσει αυτοβούλως στην εν λόγω επιτροπή και, εκτός των άλλων, να αναφερθεί στην ανατροπή της κυβέρνησης του το 1993, φωτογραφίζοντας ως υποκινητή της τον πρόεδρο. Στην ήδη ενδιαφέρουσα πλοκή του σεναρίου έρχεται να προστεθεί -όχι ως guest star, αλλά ως από μηχανής θεός- ο Βαγγέλης Μαρινάκης, στενός φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη (ο πατέρας του, Μιλτιάδης Μαρινάκης, είχε διατελέσει και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας) και ειδικότερα της Ντόρας Μπακογιάννη, ο οποίος αγοράζοντας το Θρύλο εγγυάται το happy end και αφήνει άπαντες ευχαριστημένους: τον εαυτό του, πραγματοποιώντας ένα μεγάλο του όνειρο, τον Σωκράτη Κόκκαλη, που δεν έχει πλέον να ανησυχεί για τυχόν επιβαρυντική για το πρόσωπό του ανάμειξη του τέως πρωθυπουργού, και την οικογένεια Μητσοτάκη, που -μέσω Μαρινάκη και Ολυμπιακού- αποκτά ισχυρότατο λαϊκό έρεισμα ενόψει της ίδρυσης νέου κόμματος από την Ντόρα. Μια τρίτη, τέλος, θεωρία (δυστυχώς για τους συνωμοσιολάγνους λιγότερο ανεπτυγμένη μέχρις ώρας) εξετάζει το ρόλο στην υπόθεση του τρίτου ανθρώπου, που δεν είναι άλλος από τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Ο μέτοχος του Ολυμπιακού αναγνωρίζεται ως εκείνος που έριξε γέφυρες για να φέρει πιο κοντά τους Κόκκαλη και Μαρινάκη όταν τα πράγματα έδειχναν να ναυαγούν. Στις δύο συζητήσεις του με τον πρώτο ο 38χρονος επιχειρηματίας δέχτηκε ακόμα και να ανεβάσει το ποσοστό του στην ΠΑΕ (μολονότι η ρευστότητά του είναι εσχάτως αμφισβητήσιμη), αρκεί να συμμετείχε ακόμα ένας στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Εν προκειμένω και ελλείψει αντιπάλου, ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Ο τελευταίος, με τη σειρά του, το βράδυ που επετεύχθη η προφορική συμφωνία με τον Κόκκαλη συνάντησε τον Λαυρεντιάδη (ο οποίος είχε βγει με παρέα, μέλος της οποίας ήταν και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ) σε μαγαζί στην παραλιακή και -όπως θρυλείται- κουβέντιασαν σε καλό κλίμα σχετικά με το ιδιοκτησιακό μέλλον του Καραϊσκάκη. Ιστορίες επιστημονικής φαντασίας;Ίσως ναι, ίσως όχι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι «γαύροι» δε χρειάζεται να ανησυχούν. Όλοι φαίνεται πως θέλουν το καλό του συλλόγου. Για δικούς του λόγους ο καθένας... Εποχή Μαρινάκη Κρίνοντας από τη λαχτάρα του Πειραιώτη εφοπλιστή να πάρει στα χέρια του τα ηνία του Ολυμπιακού (ο ίδιος έχει ισχυριστεί ότι αυτό αποτελούσε και διακαή πόθο του πατέρα του), πολλοί περίμεναν ότι θα εφορμούσε στην ΠΑΕ σαν ταύρος σε υαλοπωλείο και εν μέρει δικαιώθηκαν. Αυτό το «εν μέρει» έχει βέβαια να κάνει με την παραμονή του Σωκράτη Κόκκαλη στη θέση του προέδρου αρχικά μέχρι το τέλος της επόμενης σεζόν, έστω και με περιορισμένες έως ανύπαρκτες αρμοδιότητες (σε κακό, πάντως, αποκλείεται να του βγει του «Σώκρατες»), μιας και ο Μαρινάκης έχει καταστήσει σαφές ότι σε επίπεδο λήψης αποφάσεων σκοπεύει να τρέξει μόνος την ομάδα. Πρακτικά, λοιπόν, η παρουσία Κόκκαλη μόνο συμβουλευτικό χαρακτήρα μπορεί να έχει, όσο κι αν ενισχύει το προφίλ του νέου ιδιοκτήτη, κάνει τη μετάβαση στο καινούριο καθεστώς ομαλότερη και υπαινίσσεται μια συνέχεια στις επιτυχίες. Οι υπόλοιπες κινήσεις του μεγαλομετόχου συμβαδίζουν με την πρόθεση για καίριες αλλαγές και περιστρέφονται γύρω από τη δήλωση: «Θα επιλέξω τρελούς, καταξιωμένους Ολυμπιακούς που θέλουν να προσφέρουν χωρίς να σκέφτονται τα λεφτά».  [[pagebreak]] Έτσι, ελάχιστοι παραξενεύτηκαν όταν επιστρατεύτηκε ο Γιώργος Λούβαρης στο πόστο του αντιπροέδρου και ο Τάσος Μητρόπουλος ως γενικός αρχηγός - άνθρωποι, δηλαδή, μέσα από το «σκληρό πυρήνα» του Ολυμπιακού. Ρόλο αντιπροέδρου, μαζί με τον «Λου» και τον Βαγγέλη Μαρινάκη, θα αναλάβει και ο πρόεδρος της Wind Σωκράτης Κομινάκης, ενώ ο πρώην επικεφαλής του πολιτικού σχεδιασμού της Ν.Δ. Νίκος Καραχάλιος θα επωμιστεί χρέη διευθυντή επικοινωνίας. Από τις διαφαινόμενες «εκκαθαρίσεις» φέρεται να τη γλιτώνει μονάχα το τμήμα εισιτηρίων, την ευθύνη του οποίου είχε ο Γιάννης Μώραλης. Ποδοσφαιρικά, μετά την απόκτηση του Ντένις Επστάιν και το δανεισμό από τη Σεντ Ετιέν του Βέλγου Κέβιν Μιραλάς, η διαφοροποίηση του μεταγραφικού σχεδιασμού γίνεται αντιληπτή με γυμνό μάτι, παρατηρώντας τα ονόματα που φιγουράρουν στα πρωτοσέλιδα και που ανήκουν σε ψηλότερα ράφια συγκρινόμενα με τα αντίστοιχα των τελευταίων ημερών Κόκκαλη. Εννοείται πως ούτε αποτελούν όλοι με-ταγραφικούς στόχους ούτε όλοι οι στόχοι θα αποκτηθούν, αλλά ακόμα κι έτσι, είναι ενδεικτικοί του πού θα κινηθούν οι ερυθρόλευκοι και του ρευστού που υπολογίζουν να ρίξουν στην αγορά.  Αν υπάρχει μία εκκρεμότητα που άφησε η προηγούμενη διοίκηση, αυτή είναι ο προπονητής. Έχοντας μεταθέσει κατά μία εβδομάδα την έναρξη της προετοιμασίας και πιεζόμενος ασφυκτικά από το χρόνο, τις άμεσες αγωνιστικές υποχρεώσεις και τον κόσμο για να «κλειστεί» επιτέλους προπονητής (που να μην είναι ο Αλεξανδρής), ο Κόκκαλης συμφώνησε με τον Έβαλντ Λίνεν. Κι αν το όνομα έκανε μικρό «γκελ» στον κόσμο, στον Μαρινάκη έκανε ακόμα μικρότερο. Ωστόσο, καθότι πιθανή (και ποθητή) αντικατάστασή του θα ήταν τουλάχιστον άκομψη τόσο απέναντι στο Γερμανό όσο και στον πρόεδρο, ο νέος ιδιοκτήτης με βαριά καρδιά τον ανέχεται. Το γεγονός, πάντως, ότι του επέβαλε τον Μπό-ζινταρ Μπάντοβιτς ως βοηθό προπονητή (μη αποδεχόμενος το συνεργάτη και γαμπρό του Λίνεν για το πόστο) μάλλον σημαίνει πως δε θα τον ανέχεται για πολύ, όπως και αρκετούς άλλους στην «ολυμπιακή» οικογένεια... Νέα φρουρά Ρόλο αντιπροέδρου στην ΠΑΕ ανέλαβε ο παλιός γνώριμος Γιώργος Λούβαρης, το πόστο του γενικού αρχηγού κλήθηκε να καλύψει ο Τάσος Μητρόπουλος (aka «Ράμπο») και υπεύθυνος επικοινωνίας του συλλόγου ορίστηκε ο πρώην επικεφαλής του πολιτικού σχεδιασμού της Ν.Δ. Νίκος Καραχάλιος (αριστερά πάνω). Αν ο Θρύλος είναι μεγαλύτερο καράβι από το κόμμα, μένει να αποδειχτεί... Οι πρώτες κινήσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη στην ΠΑΕ συμβαδίζουν με την πρόθεση για σημαντικές αλλαγές. «Αιώνιες φίλιες» Στενοί φίλοι είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο πρώην πρόεδρος του Παναθηναϊκού Νικόλαs Πατέρας. Μολονότι οι εξελίξει στο «πράσινο» στρατόπεδο δε φαίνεται να του κάνουν το χατίρι, ο μεγαλομέτοχος του ΟΣΦΠ πολύ θα ήθελε να κοντράρεται για το πρωτάθλημα με τον κολλητό του, όπως κάποτε έκαναν ο Γιώργος Βαρδινογιάννης με τον Σταύρο Νταϊφά (μάλιστα, ο τότε πρόεδρος του Ολυμπιακού λέγεται ότι ήταν αυτός που κατά τη διάρκεια μιας παρτίδας τάβλι πρότεινε στον «Καπετάνιο» να αγοράσει το ΠΑΟ). Αυτοί, πάντως: που ξεφυσούν από ανακούφιση είναι ο άνθρωποι της ΕΠΟ, οι οποίοι τράβηξαν τα πάνδεινα (με την καλή έννοια) από τον Πατέρα και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούσαν άλλο ένα μέλος του συμβουλίου της Supeleague με παρεμφερή χαρακτήρα και συμπεριφορά. Αναδημοσίευση από το τεύχος Ιουλίου Νο175 του περιοδικού ΄Playboy΄.

http://www.capital.gr/news.asp?id=1010647

epilektika