Ένα από τα ερωτήματα που συχνά έχουν οι παρατηρητές του οικονομικού γίγνεσθαι είναι το πώς μία κερδοφόρος ελληνική εταιρεία μετατρέπεται σε ζημιογόνο μετά την εξαγορά της από κάποιον κολοσσό του εξωτερικού. Η απάντηση ίσως εξηγεί και το γεγονός ότι πολλά προϊόντα στην ελληνική αγορά είναι αισθητά ακριβότερα απ’ ό,τι σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Αν υπήρχε μία σοβαρή αντιμετώπιση του φαινομένου από το ελληνικό κράτος, τότε πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους εξαντλούν την αυστηρότητά τους απέναντι στους αδύναμους. Δεν τους είδαμε να εισβάλλουν στα γραφεία κάποιας μεγάλης εταιρείας και να ψάχνουν να βρουν τους τρόπους με τους οποίους τα κέρδη μεταφέρονται στο εξωτερικό. Αλίμονο! Δεν μιλάμε για κυνήγι μαγισσών!
Είμαστε οι τελευταίοι που θα βάλλουμε κατά της επιχειρηματικότητας. Αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με αυτό. Απλά, οι «επενδυτές» αποφάσισαν να μην αφήσουν δεκάρα τσακιστή από τα κέρδη τους στην Ελλάδα. Κι ενώ θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι αυτό οφείλεται στην υψηλή φορολόγηση των κερδών, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν παρουσιάστηκε στους τελευταίους μήνες...
Στην πράξη μιλάμε για αθέμιτο ανταγωνισμό! Η αμιγώς ελληνική επιχείρηση καλείται να δουλέψει με το κράτος συνέταιρο στα κέρδη της, όταν οι ξένες εταιρείες βρίσκουν τρόπους για να μεγιστοποιήσουν τα πραγματικά τους κέρδη από τη δραστηριοποίησή τους στην ελληνική αγορά.
Ο καπιταλισμός δεν σημαίνει ασυδοσία. Κάθε άλλο! Θα πρέπει όμως να υπάρχουν αντίστοιχα και οι κρατικοί εκείνοι μηχανισμοί που θα επιβάλλουν κανόνες ισονομίας. Τέτοιους μηχανισμούς δεν διαθέτουμε και τα επακόλουθα είναι γνωστά και ορατά, πλέον, σε όλους.
Όποιος θέλει να δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα θα πρέπει να το κάνει σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας. Αλλά θα πρέπει ταυτόχρονα να σέβεται τους κανόνες λειτουργίας της αγοράς και τους πολίτες αυτής της χώρας. Και στο κάτω – κάτω της γραφής, σε όποιον αρέσει...
Θέλουμε ξένες επενδύσεις. Να διευκολύνουμε τους ξένους επενδυτές να επενδύσουν με ασφάλεια τα χρήματά τους στη χώρα μας. Να τους δώσουμε κίνητρα. Όπως αυτοί, όμως, θέλουν να έχουν απέναντί τους ένα σοβαρό και έντιμο κράτος, έτσι κι εμείς θέλουμε απ’ αυτούς να έχουν μία έντιμη στάση απέναντι στην ελληνική κοινωνία.
Πολλές φορές στο παρελθόν έχουμε καταφερθεί εναντίον όσων έδιωξαν με τις πράξεις τους του ξένους επενδυτές από την Ελλάδα. Αυτό είναι το ένα άκρο. Το άλλο άκρο είναι να υπάρχει πλήρης ασυδοσία όσων δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά. Δεν θα συμφωνήσουμε με κάποιο από τα δύο αυτά άκρα. Όπως δεν θα συμφωνούσε και ο οποιοσδήποτε Γερμανός ή Γάλλος πολίτης σε ανάλογη περίπτωση.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου