Επτά+επτά χρόνια φαγούρας στο Ελληνικό

Τρεις πρωθυπουργοί, πολυάριθμοι υπουργοί, κορυφαίοι παράγοντες του εγχώριου πολιτικού γίγνεσθαι, τοπικοί πολιτευτές, κλιμάκια μελετητών και ακαδημαϊκών και εσχάτως εμίρηδες επενδυτές αποτελούν τους πρωταγωνιστές της ταινίας μεγάλου μήκους «Δύο επταετίες φαγούρας στο Ελληνικό».

Το τι μέλλει γενέσθαι στο χώρο του αεροδρομίου του Ελληνικού είχε εξεταστεί για πρώτη φορά το 1995, οπότε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο είχε αναλάβει την εκπόνηση μελέτης για την αξιοποίηση του χώρου, λόγω της επικείμενης μετεγκατάστασης του αεροδρομίου στα Σπάτα.

Η μελέτη αυτή όμως, παρέμεινε ημιτελής. Την ίδια χρονιά, θα ψηφιστεί και το νομοσχέδιο 2338/95 «κύρωση σύμβασης του νέου διεθνούς αεροδρομίου της Αθήνας στα Σπάτα και άλλες διατάξεις». Σε αυτό αναφέρεται ότι στο Ελληνικό θα δημιουργηθεί μητροπολιτική ζώνη πρασίνου.

Μάλιστα, ο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ, Κώστας Λαλιώτης είχε δεσμευτεί ότι το Ελληνικό θα μετατραπεί σε χώρο πρασίνου. Δεν είχε παραλείψει όμως, να αναφέρει, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Βουλή το 2001, ότι «θα υπάρξει ήπια οικιστική ανάπτυξη για να συγκεντρωθούν οι αναγκαίοι πόροι», καθώς από τότε η εξασφάλιση της απαιτούμενης χρηματοδότησης για τη δημιουργία του πάρκου ήταν βασικό ζητούμενο.

Το 2001 στα εγκαίνια του Ελ. Βενιζέλος, ο τότε πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης διαβεβαίωνε ότι στο Ελληνικό θα πραγματοποιηθεί το μεγαλύτερο πάρκο στην Ευρώπη...

Δύο χρόνια μετά, προκηρύσσεται διεθνής διαγωνισμός για την αξιοποίηση του σχεδιαζόμενου πάρκου και η Βάσω Παπανδρέου που είχε διαδεχτεί τον Κ. Λαλιώτη στο Περιβάλλοντος θα δεσμευτεί εκ νέου για την δημιουργία του «Μητροπολιτικού Πάρκου».

«Δεν υπάρχει δίλημμα τσιμέντο ή πράσινο»

Λίγο περισσότερο από ένα χρόνο μετά, πριν από τις εκλογές του 2004 ο Κώστας Καραμανλής πείθει και τον τελευταίο κάτοικο της Αργυρούπολης, σε ομιλία του, ότι το πάρκο θα γίνει πραγματικότητα στο Ελληνικό.

«Το Ελληνικό είναι μία από τις τελευταίες ευκαιρίες για την αύξηση του πρασίνου στην πόλη. Δεν υπάρχει δίλημμα τσιμέντο ή πράσινο. Δεσμευόμαστε ότι οι χώροι που απελευθερώθηκαν θα χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία πρότυπου πάρκου» σημείωνε.

Και για τον Γιώργο Σουφλιά η δημιουργία πάρκου στο Ελληνικού θα αποτελέσει «πρώτη προτεραιότητα», όπως είχε δηλώσει το 2004. Θα περάσουν, ωστόσο, τρία χρόνια, μέχρι τον Ιούνιο του 2007, οπότε ο Λαρισαίος υπουργός δεσμεύεται στη Βουλή ότι το έργο «θα γίνει το ταχύτερο δυνατό».

«Το πάρκο θα γίνει με αυτοχρηματοδότηση. Ένα κομμάτι θα κτιστεί και από τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν, θα πάνε για τη συντήρηση και για την κατασκευή άλλων πνευμόνων πρασίνου. Αν περιμέναμε από τον προϋπολογισμό θα συζητούσαμε για πολλά χρόνια» εξηγούσε ο Γ. Σουφλιάς τον Αύγουστο του ‘07, όταν ακόμη η κρίση δεν είχε επισκεφτεί την ελληνική οικονομία.

Αντιδράσεις επί αντιδράσεων από τοπικούς πολιτευτές και οικολόγους θα διαδεχτούν την μελέτη 30 σελίδων του Σουφλιά, η οποία βρίσκεται πια σκονισμένη σε κάποια συρτάρια του ΥΠΕΚΑ. Οι θυελλώδεις πολιτικά ημέρες που θα ακολουθήσουν θα βυθίσουν στη λήθη τα σχέδια για πάρκο στο Ελληνικό. Μέχρι να αναλάβει τα ηνία της εξουσίας η σημερινή κυβέρνηση και η υπουργός Περιβάλλοντος, Τίνα Μπιρμπίλη, η οποία με την σειρά της θα δώσει ιδιαίτερη «βαρύτητα» στην μετατροπή του Ελληνικού σε χώρο πρασίνου.

Το ζήτημα εθίγη και κατά τη συνάντηση της κας Μπιρμίλη τον περασμένο Μάρτιο  με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τον τελευταίο να δηλώνει ότι «θα βάλει πλάτη» στην εξεύρεση λύσης για το πρώην αεροδρόμιο.

Τελικά, η λύση φαίνεται ότι έρχεται από πολύ μακριά, από την «Qatar Investment Authority», το αραβικό fund που στο πλαίσιο διακρατικής συμφωνίας με την ελληνική κυβέρνηση, θα αναλάβει την αξιοποίηση του χώρου στο Ελληνικό.

Μέλλει βέβαια να αποδειχθεί, εάν στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του υπουργού Επικρατείας, Χάρη Παμπούκη, για προσέλκυση στρατηγικών επενδύσεων, η αξιοποίηση του πρώην αερολιμένα στο Ελληνικό δεν θα αποτελέσει ένα ακόμη... σίκουελ.

capital.gr ( του Δημήτρη Δελεβέγκου)