Ενα ιδιότυπο εμπορικό κέντρο στήνεται κάθε ημέρα στις παραλίες της Αττικής. Δίπλα στους παραδοσιακούς επαγγελματίες της πλαζ, (καφέ-μπαρ, θαλάσσια σπορ, πωλητές κουλουριών) τα τελευταία χρόνια ο λουόμενος έχει την ευκαιρία να διαλέξει ανάμεσα σε μια σειρά από προϊόντα τα οποία πουλάνε άνθρωποι από όλες τις γωνιές του πλανήτη! Ρούχα, γυαλιά, καπέλα, είδη θαλάσσης αλλά και... τατουάζ, τα περισσότερα συνήθως αμφιβόλου ποιότητας, βολτάρουν μαζί με τον πωλητή τους στην παραλία και περιμένουν αγοραστή.
Αυτό που χαρακτηρίζει τους πλανόδιους πωλητές της παραλίας είναι η χαλαρότητα και η παντελής έλλειψη ανταγωνισμού μεταξύ τους. Σε αντίθεση με τους συναδέλφους τους στο κέντρο της Αθήνας, που συνεχώς αγωνιούν μην τυχόν και εμφανιστεί η Δημοτική Αστυνομία, οι μικροπωλητές των πλαζ της Γλυφάδας και του Αγίου Κοσμά εμφανίζονται άνετοι. Πολλοί από αυτούς δέχονται να φωτογραφηθούν. « Μου αρέσει να δουλεύω εδώ » λέει ο Ιμρεν από το Μπανγκλαντές. « Δεν βγάζω σπουδαία λεφτά, αλλά μπορώ να κάνω και κάνα μπάνιο» συμπληρώνει. O Ιμρεν ξεχωρίζει από χιλιόμετρα μακριά, αφού κουβαλά στην πλάτη την πραμάτεια του, που περιλαμβάνει θαλάσσια στρώματα, κουλούρες-σωσίβια και μπρατσάκια.
Στην παραλία του Αγίου Κοσμά δραστηριοποιούνται περισσότεροι από δέκα μικροπωλητές. Πολλοί από αυτούς γνωρίζονται από παλιά, τους ενώνουν οι δυσκολίες που συνάντησαν ώσπου να φτάσουν στη χώρα μας. « Εδωσα 7.000 δολάρια σε έναν δουλέμπορο για να με φέρει από την Τουρκία στην Ελλάδα » λέει ο Μέντλεμ από το Πακιστάν. « Εδώ βγάζω 300-400 ευρώ τον μήνα πουλώντας ρούχα, το καλοκαίρι σε παραλίες, τον χειμώνα στον δρόμο. Η ζωή εδώ είναι ωραία, αλλά δυστυχώς πρέπει να έχεις αρκετά χρήματα » προσθέτει.
Οι περισσότεροι από τους έλληνες λουομένους δεν φαίνεται να ενοχλούνται από την παρουσία των μικροπωλητών. Κάποιοι μάλιστα ψωνίζουν και από αυτούς. Ο τυπικός πελάτης του... mαll της πλαζ είναι εκείνος που ξέχασε την πετσέτα του ή το καπέλο σπίτι. Η αφηρημάδα κοστίζει 5 ευρώ στην περίπτωση του καπέλου και συνήθως 10 για την πετσέτα.
Οσο περνάει η ώρα και μεσημεριάζει οι λουόμενοι γίνονται περισσότεροι όπως και οι μικροπωλητές. Στην παραλία της Γλυφάδας είναι περισσότεροι από 15. Πού και πού ακούγονται διαμαρτυρίες από έλληνες λουομένους. Μη βιαστούμε να τους χαρακτηρίσουμε ρατσιστές. Σκεφτείτε, ότι σε δύο ώρες παραμονής στην παραλία, πάνω από 20 μικροπωλητές πλησίασαν διαλαλώντας τα προϊόντα τους. Ανάμεσά τους και ένας συμπαθέστατος Ασιάτης που προσπάθησε να πουλήσει γυναικεία μαγιό... σε δύο άνδρες.
Ο Ντεβσί από τη Σρι Λάνκα είναι με διαφορά ο πιο... χιουμορίστας της παρέας. Αστειεύεται συνεχώς με τους «συναδέλφους» του και με τους πιθανούς πελάτες του.
Ισως γι΄ αυτό είναι και από τους πιο επιτυχημένους πωλητές της παραλίας. «Τον Αύγουστο θα πάω να πουλήσω πράγματα σε κάποιο νησί, ή στη Μύκονο ή στην Πάρο» λέει.
Οι μικροπωλητές που διαθέτουν είδη όπως καπέλα και παντόφλες είναι συνήθως από τους πιο επιτυχημένους στην πλαζ, σε αντίθεση με τους συναδέλφους τους που πουλάνε π.χ. γυναικεία φορέματα. Ο Μοχάμεντ ανήκει στην πρώτη κατηγορία. « Οι δουλειές δεν πάνε και άσχημα,η παραλία έχει κόσμο ακόμη και τις καθημερινές.Πάντως αυτοί που βγάζουν τα πιο πολλά λεφτάείναι οι Κινέζοι από τους οποίους αγοράζουμε τα προϊόντα » λέει.
>shirley
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου